Memory and Humanity | සහෘදයෙකුගේ අවසන් සටහන.

හිතවත ,

        දැනට මාස කීපයකට පමණ පෙර සිට අප දිගින් දිගටම මෙලෙස මුණ ගැසුණා . මීට පෙර මෙතරම් ලඟින් අප දැන හැඳින නොසිටියත් , මේ හමුවීම් සමග අප බොහෝ ලන් වූවා .මා මෙලෙස පැමිණීමට හේතු වූයේ මා නික්ම යෑමට පෙර කල නොහැකිව තිබු , ඉතුරු කර යා යුතු  දෙයක් මා සතුව පැවති නිසයි . මුලින් මුලින් සිතට තදින් වද දුන් කාරණාවක් මත මෙවැන්නක් කල යුතුයැයි මට එදා සිටම වැටහුණා , ඒ මීට වසර 8 කට පමණ පෙර සිටයි. එදා සිට මා බොහෝ තැන් වල සටහන් තබා ඇත්තෙමි , ඒ සියල්ල එක් තැනකට ගැනීමේ අරමුණින් මාගේ මෙම අවසාන එකතුව සකස් කිරීමට සිත් වූ නමුත් , පසුව එවැන්නක් අනවශ්‍යයි හැඟෙන්නට වූ හෙයින් ඒ සියල්ල අත් හැර දැමූවා .


            ඉතා විශාල ලෙස දුරස්ථ භාවයක් ඇති දේ එක් කිරීම ඇතැමෙකු අපහසුතාවයට පත් වීමට හේතුවක් වන නිසා එසේ නොකරමි. ඒ ආකාරයෙන්  විසිරුණු සටහන් කෙදිනක හෝ අන් කෙනෙකු යා කරනු ඇත. එයින් එකිනෙක යා වන තැන් දැක ඔවුන් විසින්ම එහි ඵලද නෙලා ගනු ඇත... එයට මා අවශ්‍ය නොවනු ඇත , මාගේ සහෘදයන් ඒ කාර්ය ඔවුනොවුන් වෙනුවෙන් ඉටු කර ගනු ඇත .



           වසර ගණනක අද්දැකීම් එක් රැයකින් , දිනකින් , මසකින් ගොනු කල නොහැක. කෙටියෙන් පැවසිය හැකි බොහෝ දෑ  මේ වනවිටත් පවසා ඇත.එහෙත් ඒද කාලානුරූපව අනුන් ගැන  අනුන්ට ලියු දේ පමණි .මා ගැන මා පැවසු දේ කොහිද ?


               එම ප්‍රශ්නයට පිළිතුරු සෙවීමේ අරමුණින් පටන් ගත් දෙයද , අද මෙලෙසව අනුන් වෙනුවෙන්ම ලිය වෙන්නේ ඇයි දැයි නොදනිමි . ඒ මා හට තව කාලය ඇති නිසාද ? මා මීටත් වඩා සිටිය යුතුද ? එසේ නම් මා වෙනුවෙන් වෙහෙසෙන්නේ කවදා සිටද ?


            අද වන විට පිළිතුරු තදිම්ම දැනී තිබේ. ඒ අනුව තීරණයක් / තීන්දුවක් ලැබී මේ සටහන තබමි . මෙතෙක් කල් අවසානය තෙක් සිටි ඔබට බොහෝ තුති.මේ සටහන නොදකින ඇත්තන්ද සිටි , කිසිදා නොදකින ඇත්තන්ද සිටි .ඔවුන් වෙනුවෙන් හැකි පමණ මා මේ බව දැනුම් දීමට උත්සාහ දරා ඇත . උත්සාහය මල්පල නොගැන්වීම මාගේ වරදක්ද ? මා පමණටත් වඩා උත්සාහ කර ඇති නිසා මෙවන් මොහොතක තව තවත් ඒ ගැන වෙහෙසීමට නොහැක .

        ඇතැම්හු ප්‍රෝඩාකාරී මායාවක් සමග අප වෙත පැමිණි ඇත්තෝහුය , ඇතැම්හු ඇත්තෙන්ම මානුෂීය ලෙන්ගතු කමින් පැමිණියවුන්ය. දෙපාර්ශවයටම මා එක සේ සලකා ඇත .එහෙත් අද මෙවැන්නකින් ඒ සියල්ලන්ම ඇමතීමට සිදු වීම අදද මට පෙහේළිකාවකි .



          මා ඉතා දිගු කාලයක සිට සටහන් තබා ඇති නිසා මෙවැන්නක් තැබීමද මට වෙහෙසක්ය , එහෙත් මෙලෙස මා සමු ගැනීමද සටහන් කළ බැවින් මට තව තවත් සිතීමට අන් දෙයක් නැත. සියල්ල පියවරෙන් පියවර අත් හරිමින් පැමිණි මා අද අවසන් සටහනද තබමින් 100% කින් නිදහස් වෙමි. මින් පසු මා අලුතින් සටහනක් තැබීමක් ගැන බලාපොරොත්තුවක් නොතබන්න.




                     එහෙත් මා නොමැතිව ටික දුරක් යාමට ඇවැසි යම් යම් දෑ කීපයක් ඔබේ සහයෝගයෙන් පසු ගිය කාලයේ එක් කර ගැනීමට හැකි වූවා. එනිසා ඒ සියල්ලෙහි අයිතිය ඔබට පවරමි . මා නැතිවද ඒවා ඔබේ මෙන් පරිහරණය කරන්න . එහි ඇති කරුණු මාගේ හැසිරීම් දන්නා අයවලුන් සමග විසදන්න .පෙර මෙන් ඔබට ඉඟි දීමට මා මතුවට සිටිනු නැත .


            මා සමග මෙම ගමන යාමට පැමිණිනි හෘදයාංගම මිතුරෙක් ඇත , මතු දිනක ඔහු තද බල අපහසුතාවයට පත් විය හැකි නිසා මා අදින් ඔහුවද නිදහස් කරන්නේ මෙසේ ඔබ සියල්ලන්ගෙන්ම සමු ගැනීම සටහන් කරමින් .



          තව තවත් දේ කීමට ඇති මුත් නොපවසමි , මන්ද පෙර මග ඒමට ඒවා බලා සිටි. නිළ සමු ගැනීම මෙයින් සටහන් කරමි! පෙර මෙන් ප්‍රති උත්තර දීමට මා නැති වුවද , අමනාප නොවන්න .ඔබේ අදහස් කෙදිනක හෝ මා දකීවි යැයි සිතා අදහස් පල කිරීමද කිරීමද කරන්න ..!පසු ගිය සටහන්ද හැකි පමණ කියවන්න, මෙය එකම ලිපියක විසිරුණු චේද පමණි .




ඔබේ අදහස් කෙදිනක හෝ මා දකීවි යැයි සිතා අදහස් පල කිරීමද කිරීමද කරන්න ,මන්ද අදහස් ලියා තැබුණු විට අන් අයටද ප්‍රයෝජනයක් විය හැකි නිසාවෙනි .
juste me prendre dans votre cœur, je vivrai pour toujours et avec les souvenirs. .............



M. Shermiya Fernandezqe
pas xx/x de route l'école
montage Lavinie
Sri Lanka



M.Shermiya Fernandezqe
pays de rêve
xx, rue de Rivoli-Saint-Honoré
xx008 Rennes