Shermie and Miguel | රාත්‍රියේ වෙරළ කොනේ මුණගැසුණු අමුත්තාගේ රහස !|

           වේලාව සවස 6 පසු වෙමින් පවතී .එදින ඉරිදා දිනයක් නිසා මාද විවේකයක් ලැබුමට වෙරල සමීපයේ ඇති කුඩා බංකු කීපය දෙසට යන්නට උණුසුම් කබාය ඇඟ ලා පිටත් උනෙමි .


       සවස් වරුවම තම පවුලේ අය සමග විනෝදයෙන් කාලය ගත කල බොහෝ දෙනා අඳුර වැටීමත් සමග දිනයේ ගෙවුණ මිහිරියාව සමග තම නිවෙස් වලට යාමට සැරසුණ ගමන්ය , ඇතැමෙක් දැනටමත් පිටත් වී ඇත .

බොහෝ දෙනා මා ඉදිරියට පැමිණෙන්නේ ඒ මතකයන් වලින් බිඳක් , ඇබින්දක් හෝ මා හටද තිලිණ කරමිනි .

" අනේ අම්මි , හෙටත් එනවා නේද අපි "

"හෙට තව ටිකක් කලින් එමුද තාත්ති "

ඒ කුඩා දරුවන්ය ..

   මා ඔවුන් ආ දෙසට මේ යන්නේ ඇයි ? ඔවුන් පිටව ගිය තැනකට මා යන්නේ ඇයි ? ඔවුන්ගෙන් හිස් වූ තැනකට මා යන්නේ ඇයි ?

පිළිතුරු මා දන්නේද නැත.




" හ්ම්, හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්  ඔහොම යමුකෝ ඉස්සරහට " ( ඒ මාගේ සිත )


කෙමෙන් කෙමෙන් වෙරල දෙසට ඇති පටු පාර දිගේ මා ගමන් ගත්තේ ඉහත සිතුවිළි සමගිනි .


මේ වන විට සවස 6. 35 පමණ වී ඇති නිසා කළුවර වීම ඇරඹි ඇත.


" හ්ම්, හ්ම්ම්ම්ම් උණුසුම් ධාන්‍ය බැදුම් ගොට්ටක් හෝ ගත යුතුය " නැවතත් මාගේ සිත ...




" නැත්නම් කොහොමද මේ පාළුව දරන්නේ " ගොට්ට හිස් කරමින් බංකුව මත හිඳීමේ
කැමැත්තෙන් මාගේ සිත .....


" මොනවද සර් බැලුවේ , මේකෙන් දෙන්නද " වියලි මිරිස් සමග ඇති බැදුම් දෙස බලා සිටි මගෙන් හේ විමසයි ...


වෙළෙන්දාද දිනය නිමා කරමින් පැමිණ, මට අවසන් ගණු දෙනුව  කරමින් පිටව ගියේය...


"හ්ම්, හ්ම්ම්ම්ම්ම්  වාඩි වෙලාම කනවා " ගොට්ට උණුසුම් කබායේ සාක්කුවකට දමා ගනිමින් මා .....

කෙමෙන් කෙමෙන් පරිසරය හිස්ව යයි , අඳුර පිරෙයි....

" ඔහ් හෝ ...... හරි පුදුමයකි , සැනසීමකි ... අමුත්තෙක්! " ඈතින් එහා කෙලවරේ බංකුවක තනියම වාඩි වී කෙනෙකු හිඳිනු දුටු මට කියවිණි ....




           වයස 50, 60 පමණ වියේ පසු වූ ප්‍රසන්න පෙනුමක් ඇති මහත්මයෙකි . ඇත්තෙම්ම තරුණ වියේ මොහු නම් හැබැවටම හැන්ඩියෙකු විය යුතුමය ....

                 බොහොම වැදගත් ඇඳුම පැලදුම , තියුණු ඍජු බැල්ම ..තවමත් තාරුණ්‍යයේ පසු වන්නෙක්ම විලසින් මවෙතට තියුණු බැල්මක් හේ හෙලීය!




" ඉහි , මහ් මහ් මම මෙහ් මෙහ් මෙතනින් වාඩි වෙන්නද මහත්මයා "  කර කියා ගත නොහැකි දෙයක් වූ තැන මට කියා උනි ..




" අනේ කමක් නැහැ මිත්‍රයා , මට සතුටක් ඒක .කරුණාකරලා වාඩිවෙන්න " ඉතා සදාචාර සම්පන්නව , මිත්‍රශීලීව මවෙත අසුනට ආරාධනා පිළිගන්වමින් හේ පැවසුවේය ...




" මන් ශර්මි , ඉන්නේ මේ කිට්ටුව . නිකන් ඔහේ ඇවිදින්න ආව මහත්මයා "




" හ්ම්ම්ම් මාත් හරි කැමති තැනක් මිත්‍රයා මේ . මා නමින් මිගයිල් . කැමති නම් ඔබ
ඒ නමින් මා අමතන්න "

මවෙතට අත දිගු කරමින් මිත්‍ර ශීලී සිනාවක් පෑවේය ... ඔහුගේ බාසා හුරුවද ඔහුගේ රූපයද හැසිරීමද හරි වෙනස්ය ....

" ඇත්තම තමයි දෙවියනි " මේ අමුත්තා මා නොයෙක් වර මෙහිම දැක ඇති බව මට අමතකව ගියාද , නැතිනම් උද්යෝගය නමැති දේ නිසා සිහයට නො ආවේද ???

කටහඬ ද මින් පෙර අසා නැත්ද එසේත් නැති නම් කොහේදී අසා ඇතිද???

ඔහුගේ බාසා හුරුවේ එක් විශේෂයක් මට ඒ වන විටත් දැනෙමින් තිබෙන්නට විය.

එය මෙන්න මෙයැකයයි නිශ්චිතව කීමට මා අපොහොසත් නමුත් එවැන්නක් ඇත ...එයද සොයා ගත යුතුය ...

සැහැල්ලුවෙන් හැසිරු නමුත් ඒ බොහොම බර අතක්.තියුණු ලෙස මුවින් එළියට පනින වචනද ....


සැබැවිම්ම මේ නම් දැනගත යුතුම පුද්ගලයෙකි ....


" ඉතින් මිගයිල් මහත්මයා ඔබ මෙතනට ඇවිත් බොහෝ වෙලාද ? " ඉහත සිතිවිලි සමග තෙරපෙමින් මා.



" ඔව් සවස 4 පමණ සිට මා මෙහි රැඳුනා . බොහෝ දෙනා සතුටින් කල් ගෙවණු බලා සිටියේ ගොඩක් සතුටින් මගේ මිත්‍රයා "



" ඉතින් මහත්මයා දැන් ඒ කව්රුවක්කත්ම නැහැනේ . ආපසු යන්නේ නැහැද ඔබ " අමුත්තෙක්ගෙන් නොහොබිනා ප්‍රශ්නයක් ඇසු බව අද මට තේරුණත් , එදා මා අතින් එලෙස ප්‍රශ්නයක් පිට විණි .



"හ්ම්ම්ම්ම්ම් නැහැ මිත්‍රයා මා තව ටික වෙලාවක් ඉන්නයි අදහස " හිස් මුහුද දෙස ගැඹුරු කල්පනාවකට වැටෙමින් මිගයිල්



" ඉතින් ඔබ , දූ දරුවන් සමග අනික් ඉරිදාත් එන්න , එදාට මෙහෙම දැනෙන එකක් නැහැ " මෙවැනි තුට්ටු දෙකේ පඬි කතා කීම ගැන මා අද ඉතා කණගාටු වෙමි . ( පාඨක ඔබද සමාව දෙනු ඇතැයි සිතමි )



" අහ් මෙන්න ගන්න ඔබත් ටිකක් " උණුසුම් ධාන්‍ය බැදුම් ගොට්ට මතක්ව එය කබායෙන් පිටතට ගනිමින් මා


" මට එක්කන් එන්න කෙනෙක් නැහැ මිත්‍රයා! " හිස් මුහුදේම ගිලෙමින් ඔහු


ඔහු එය කීමත් සමග ගොට්ට මා අතින් ගිලිහිණි ...



" එපා ඒ දේ ගැන තව දුරටත් හිතන්න , අපි දෙන්නටම මේක සෑහේවි " ඔහුගේ අනික් පසින් තිබු කුඩා මල්ලෙන් විවර නොකලව තිබු තවත් උණුසුම් ධාන්‍ය බැදුම් ගොට්ටක් මවෙතට දිගු කරමින් මා අස්වසා ලමින් ඔහු දයාබරව කීවේ පියෙකු මෙනි...

ඇත්තේම්ම මා මේ කල විනාසය කුමක්ද ?

මගේ වදනින් ඔහුගේ සිත පෑරුණේ නොවේද ?

එහෙත් ඒ බව සඟවා ලමින් ඔහු මාවම මේ සනසනවා නොවේද ?

ඔහු ඇත්තෙම්ම උණු වන හදවතක් ඇත්තෙක් විය යුතුයි නේද ?

පව් අහිංසකයා , උණුසුම් ධාන්‍ය බැදුම් ගොට්ටක් කන්න කියල හිතන් ගත්තට කන්න පිරියක් නැහැ ....

එහෙම ගත්ත දේ මා එක්ක බෙදා ගමුද අහනවා....

දෙවියනේ ඇයි මේ වගේ මනුස්සයෙක්ගේ හිත මන් අතින් තවත් පෑරුණේ ....

මුහුදේ රළ නැගෙන හඬ ගිගිරුම් මෙන් ඇසෙන්නේ , ඈතින් ඇති පහන් කණුවේ එළිය සමග මේ අමුත්තාගේ ජීවිතයේ රහස එළි කරමින්ද ?

" අනේ සමාවෙන්න මහත්මයා ඔබේ හිත රිදවන්න අදහස් කලේ නැහැ මම " තව තවත් අපහසු තාවයට පත් වෙමින් මම .





" අනේ මන් එහෙම හිතන්නේ නැහැ මිත්‍රයා , අපි ඩිංගක් වෙලා කතා කරමු ඔබට විවේක තියේ නම්. එය මටත් සැහැල්ලුවක් "

ඉතා සුහදව මවෙතට උණුසුම් ධාන්‍ය බැදුම් ඇසුරුම කඩා පිළිගන්වමින් ඔහු කියා සිටියේය ....

ප.ලි . ඔබට විවේකයක් ඇතිද අමුත්තා සමග පිළිසඳරේ යෙදීමට ?
හැකිනම් ගීතය සමග නැවත වරක් කියවන්න,මීළඟ කොටස ගැන එහි ඉඟියක් ඇත ....

This is an automated post , Shermie Fernandez    for    http://obeth-mageth-addakeem.blogspot.com