හිට් 50,000 / පෝස්ට් 50 ,ෆලෝ 175 , මගේ උපන් දිනේ ඔක්කෝම Happy Birthday To Me !

බ්ලොග් එක ගැන


                  මම මේ බ්ලොග් එක පටන් ගන්න හේතුව උනේ මගේ සැටලයිට් සම්බන්ධ පාඩම් මාලාවේ ඉතුරු කොටස් ටික පළ කිරීමත් , පුද්ගලිකව මම ලබපු අද්දැකීම් කීපයක් ලියා තැබීමත් විතරයි. එහෙම දේකට හරි බ්ලොග් එකක් ආයේ පටන් ගන්න කියලා මට බල කරලම කිව්වේ මගේ හිතවතෙක් . " මම කියනවට සහන් පටන් ගන්න " කියලා එයා බල කරා. ඒ කාලේ මමත් හිටියේ ගොඩක් දේවල් අතැරලා දාලා. ඉතින් ඕනේ එකක් වුණාවේ කියලා පටන් ගත්තා. FB වගේ දේවල් වල මම හිටියේ නැහැ.එවැනි දේට මගේ එදා ඉඳන්ම කැමැත්තක් තිබුණේ නැහැ, මට එවැනි දේවල් වලින් කිසිම සතුටක් නැහැ. බොරුවට හනේ පනේ කියන දේවල් වලට මම ආසම නැහැ. ඉතින් සැටලයිට් ගැන පෝස්ට් තුන හතරක් මේ බ්ලොගේ දාලා නිකන් ඉන්නයි හිතන් හිටියේ.


                        ඔන්න ඔහොම මේ බ්ලොග් එක පටන් අරන් ඉද්දි මම අනිත් අයගේ බ්ලොග් වලටත් ගියා. මොනවා හරි දෙයක් දැක්කොත් මමත් මගේ අදහස කිව්වා, අදහසක් කියන්න කාලය තිබුණා FB වැනි විකාර වලට නොයන නිසා. මගේ අඩි සටහන් දිගේ මුළින්ම හිරු ආව මගේ බ්ලොග් එකට. අයියෝ සල්ලි වගේ ඒ කාලේ මෙලෝම දෙයක් නැහැ මේකේ බලන්න. නිකන්ම නිකම් කළු පාටට අඳුරු ගුහාවක් වගේ දෙයක් තිබුණේ. ඊට පස්සේ නලින් අය්යා , සයුරි ,රෙහානි , සිරා කොලුවා එහෙමත් ආව. දැන් මට විලිලැජ්ජාවේ සන්තෝසේ බැහැ ඇයි මෙලෝම දෙයක් නැහැ එන කෙනෙක්ට බලන්න මගේ බ්ලොග් එකේ. ඉතින් උඩින්ම දැම්මා තවම මේ බ්ලොග් එක Testing යන්නේ කියලා. ඔන්න ඔහොම ජාමේ බේරන් උන්නා.
ඒත් මේ සෙට් එක එනවා , අපි හෙමීට පටන් ගමු කියනවා , බ්ලොග් රෝල් වලට දාමු කියනවා , සින්ඩි වලට දාමු කියලා සිරා කොලුවා කියනවා , සයුරි ඇවිත් හොඳට පෝස්ට් එකේ කරුණු හාරලා ප්‍රශ්න කරනවා , හිරු ඇවිත් ලොකු ලොකු සංවාද ගෙනියනවා , රෙහානි ඇවිත් දිගටම කරන් යමු කියලා සහයෝගය දෙනවා , නලින් අය්යා ඇවිත් පුදුම සහයෝගයක් දුන්නා පටන් ගත්තු දා ඉඳන්ම ( ඒත් මට නලින් අය්යව තේරුම් ගන්න , එයා තුළ ඉන්න මනුස්සයව තේරුම් ගන්න කාලයක් ගියා. ඒ ගැන මම කණගාටු වෙනවා. මේ වගේ මොහොතක හරි ඒක කියන්න ඕනේ. හරිම හිත හොඳ මනුස්සයෙක් තමයි අපේ නලින් අය්යා කියන්නේ ) විශේෂෙන්ම කියන්න ඕනේ කතන්දර කාරයා නොහොත් බ්ලොග් සක්විති තමයි මුල්ම කමෙන්ට් එක දැම්මේ මගේ බ්ලොග් එකට. පළමු ගැම්ම  කකාගෙන් තමයි.


                     මේ විදිහට කට්ටිය එන්න ගද්දි මම හොරෙන් දාලා අයින් වෙනවා කියලා හිතන් උන්නු දේවල් දාන්න බැරි තත්වයක් ආව , ඒ කියන්නේ තදබල දේශපාලන කරුණු , මගේ පුද්ගලික ජීවිතයට අදාළ කරුණු වගේ දේවල් . මම හිතාගත්තා මේ බ්ලොග් එකේ නම් දේශපාලනය ගැන බිංදුවක් වත් දාන්නේ නැහැ , මගේ පුද්ගලික දේවලුත් නොදා ඉන්නවා කියලා හිතාගත්තා. ඔහේ මොනවා මොනවා හරි පොඩි පොඩි දේවල් කර කර කාලේ ගෙවුණා. ඒ අතරේ තමයි ශිරාණි බණ්ඩාරනායක මහත්මිය සම්බන්ධව දෝෂාභියෝගයක් ආවේ. දැන් මට ඉන්නම බැහැ හිර කරන්. දහ අතේ බැලුවා මොකද කරන්නේ කියලා , මම එක එක දේවල් ලියපු සියලු තැන් ඒ වෙද්දී නවත්තලා ඉවරයි. දැන් ඉතුරු මේ බ්ලොග් එක විතරයි. ඉවසලා බැරිම තැන මම මේකේ දැම්මා ඒ සම්බන්ධව ලියපු පෝස්ට් එක. ඒ පෝස්ට් එක මාතලන් ලොක්කා දැකපු හැටියේ silentsahan පිටිපස්සේ ඉන්නේ කව්ද කියලා අඳුනගත්තා . බඩු මාට්ටු. යාන්තන් ඒක ශේප් කරා. මුකුත් උනේ නැහැ වගේ මම හිටියා සුපුරුදු විදිහට පොඩි පොඩි දේවල් දදා. ( හැබැයි ඒ වෙද්දී සයුරි දැනගෙන හිටියා silentsahan කියන්නේ පිටින් පෙන්නන අවුරුදු 20-25 කෙනා නෙවේ කියලා )


                       ඔහොම කාලේ ගෙවුණා . තව තව දේවල් රටේ වෙද්දී ඊට සම්බන්ධ පෝස්ට් මම දැම්මා. රටේ දේශපාලනයේ අනාගතය , ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව ගැන වැටහීමක් දෙන පෝස්ට් , දේශපාලන කුහකත්වය එලි කරන පෝස්ට් එහෙමත් දැම්මා. මේ වෙද්දී අපේ වෙද මහත්තයත් දැනගත්තා මම කව්ද කියන දේ. දැන් ඉතින් බළලා ගලේ පහරළා ඉවරනේ. ආයේ හැංගි හොරා කරන්න දෙයක් නැති නිසා මම හිතාගත්තා දිගටම බ්ලොග් එකක් විදිහට කරනවා කියලා. මම ලියපු පෝස්ට් වලින් සතුටු වෙන මුල්ම පෝස්ට් එක තමයි "අකුණ " . ඒකට ගොඩක්ම ප්‍රතිචාර තිබුණා සහ අපේ අටම් ලොකු සහයෝගයක් දුන්නා ඒ පෝස්ට් එකට. ඒ පෝස්ට් එකේ අකුරු ගණන එක් ලක්ෂ විසි දාහක් විතර තිබුණා වගේ මතකයි. ඊට පස්සේ මම ලියපු ඒවගෙන් ගොඩක් ප්‍රතිචාර තිබුණේ උපාලි මෝටර් රථ සමගම 1960 දී විනාශ කරපු හැටි ගැන ලියපු එක. ඒ පෝස්ට් එකටත් ගොඩක් ප්‍රතිචාර තිබුණා ප්‍රසිද්දියේ සහ පුද්ගලිකව මේල් මගින්. මගේ පවුලේ අයගෙන් මේ දේවල් එළියට එන්නේ නැහැ කවදාවත්. ඒ නිසා මම හිතාගත්තා දේශපාලනය තුළ සිදු වෙන පහත් දේවල් ගැන සාමාන්‍ය චන්දාදයකයන්ට දැනගන්නත් එක්ක ලියනවා කියලා. මොකද මම හොඳටම දන්නවා silentsahan කියන කෙනා මරුණානම් කවදාවත් උපාලි මැස්ඩා ආයතනයේ රහස් ගැන කිසි කෙනෙක් එලි කරන්නේ නැහැ. උපාලි සතු ආර්ථික දැනුම , තාක්ෂණික දැනුම , දේශපාලන දැනුම , අනාගතය දැකීමේ හැකියාව , මිනිස්සු දිනාගැනීමේ හැකියාව , නායකත්වයේ හැකියාව , පෞරුෂය ගැන මේ රටේ මිනිස්සු දැනගන්න ඕනේ.දැනට ජීවතුන් අතර ඉන්න එවැනි දක්ෂයන් වත් රැකගන්න ඕනේ කියන හැගීම මේ රටේ මිනිස්සුන්ට ඇති කරන්න ඕනේ. අදටත් ඉන්නවා උපාලිගේ හය්ය හත්තිය තියෙන මිනිස්සු මේ ලංකාවේ. එවැනි අය කවදා හෝ මේ රට ගොඩගැනීම සඳහා ඉදිරියට යවන්න ඕනේ. ඔවුන් පසු පස පෙළ ගැහෙන්න ඕනේ.


                        ඔය විදිහට පටන් ගත්ත බ්ලොග් එක තුළ අද වෙද්දී එක එක පෝස්ට් තියෙනවා. සරළ විනෝදාත්මක පෝස්ට් සහ වෙනත් දේවල්. සරළ පෝස්ට් දාන්න හේතුව තමයි එක දිගට වෙහෙසකර මාතෘකා වලින් පෝස්ට් වැටුණොත් බලන අයට නීරස වෙන්න පුළුවන් බරපතල වැඩි වෙලා. මොකද සමහර අය දේශපාලනයට කැමති නැහැ ,එක්කෝ තාක්ෂණයට කැමති නැහැ නැත්නම් විනෝදයට කැමති නැහැ , එහෙමත් නැත්නම් ආගමික දේවල් වලට මනාප නැහැ. ඔය හේතුව නිසා නිතරම විවිධත්වය අවශ්‍යයි බ්ලොග් එහෙකට. ( කොහොමත් මම කැමතිම නැති දෙයක් තමයි දේශපාලනය. ඒ උනත් මාව නිරායාසයෙන්ම ඇදිලා යනවා එවැනි දේවල් වලට ඇඹලයා වගේ) අද වෙද්දී ගොඩක් දෙනෙක් ඉන්නවා මෙහෙට එන යන.


silentsahan ගැන


                         මෙහෙමයි මම පවුලේ එකම ළමයා. අම්මා තාත්තා ඇර වෙන සහෝදර සහෝදරියෝ කව්රුත් නැහැ. මගේ ලොකු තාත්තලාගේ , කුඩප්පලාගේ ළමයි මට වඩා අවුරුදු 30 විතර වැඩිමල්. අය්යලා කියන අය තාත්තලා වගේ.ඉතින් කොහොමත් මම තනියම හැදුණේ.  හැබැයි රජෝ එයාලගේ පද වලට මම නෙවේ නැටුවේ එදා ඉඳන්. මම ගියේ මගේම අඩි පාරේ.මගේ මී මුත්තලා අහුන්ගල්ලේ අය. ඒ කාලේ ඉඳන් මගේ පවුලේ විස්තර පරම්පරාවෙන් එනවා. ඒකෙ රහස තමයි අපි ගෙනියන්නේ පෙළපත් නාමය විතරයි. පවුල් නාමය ගෙනියන්නේ නැහැ. ඒ කියන්නේ කුඩප්පගේ දරුවොත් දරුවෝ , ලොකු අප්පගේ දරුවොත් දරුවෝ. අරයගෙ ළමයා මෙයාගේ ළමයා කියලා වෙනසක් තිබුණේ නැහැ. (ප.ලි.  වැරදි අවබෝධයක් ගන්නවා එහෙම නෙවේ එක ගෙයි කෑම වගේ දේවල් එක්ක පටලන්. මෙතන තියෙන්නේ කාගේ දරුවත් දරුවා කියන හැගීම මිසක් වෙන දෙයක් නෙවේ ) මගේ තාත්තා මට කියලා තියෙනවා ඉස්සර එයාගේ පුංචි අම්මා එයාලටත් තුරුළට අරන් කිරි දීලා තියෙනවා කියලා රත්මලානේ ගෙදර එක්කන් ආව වෙලාවට. මගේ අත්තම්මත් එහෙමයි . තමන්ගේ දරුවෝද තමන්ගේ නංගිගේ දරුවෝද කියලා වෙනසක් නැහැ, කාගේත් දරුවා දරුවා. ඒ ආච්චිගේ ( තාත්තගේ පුංචි) පුත්තු තමයි ලංකාවේ මුල්ම ගුවන් නියමුවෝ උනේ. ඔහොම එකටම හැදුන මගේ පවුලේ අය මේ වෙද්දී ලංකාවේ නැහැ. ව්‍යාපාර ,දේපළ , ගෙවල් දොරවල් , වහලා දාලා ගිහින්. අද වෙද්දී ඉන්න අයත් එකිනෙකා අඳුරන්නේ නැහැ. මුණුබුරන්ගේත් මුණුබුරෝ එකිනෙකා පාරක දැක්කත් දන්නේ නැහැ. බොහෝ අයට අඳුනගන්න ඕනේ කමකුත් නැහැ. එක එක විදිහට පිල් බෙදිලා. පැණි වරකා ගහටත් හෙණ ගහනවා කියන්නේ නිකන්ද කියලා මමත් නිකන් ඉන්නවා ඉතින්. ( මගේ තාත්තට , ලොකු තාත්තලාට මේ වෙනස දරන්න අමාරුයි . එකට හිටපු අය දස අතේ විසිරෙද්දී , දකින්න නැති වෙද්දී , මරණෙකටවත් නැති වෙද්දී එයාලට හරි දුකයි . අද වෙද්දී ලොකු තාත්තලත් ජීවතුන් අතර නැහැ. ගොඩක් රහස් එයාල එක්කම වැළලිලා ගිහින් )


silentsahan මුස්ලිම්ද ?


                  නැහැ .මගේ පරම්පරාවෙන්ම අපි සිංහල බෞද්ධ මිනිස්සු. අවුරුදු 380 විතර ඉතිහාසයක් තියෙන පරම්පරාවක් අපේ පවුල.මට මුස්‌ලිම ලේබලේ වැදුණේ මම elakiri.com එකට ජාතිවාදය හෙළා දැකලා ලියපු පෝස්ට් නිසා. මට එදා ඉඳන්ම පේන්න බැරි දෙයක් තමයි ජාතිවාදය. යාන්තම් දෙමළ LTTE ප්‍රශ්නේ විසඳගත්තා විතරයි මුස්ලිම් මිනිස්සු එක්ක පැටලෙන්න යනවා හරක් වගේ. අවුලක් තියේ නම් ඒක ඒ තාලෙට විසඳගන්න ඕනේ. නැතුව ඉන්ටනෙට් එකෙන් කෑගහලා වැඩක් නැහැ " තම්බි හැත්ත කපන්න ඕනේ " කියලා. එවැනි හරක් පෝස්ට් දැම්මේ shenil කියලා අවුරුදු 17 ක මෝඩ හරකෙක්. මිහිහගේ වැඩේ කොහෙන් හරි මොකක් හරි උස්සන් ඇවිත් ගොන් වැඩක් කරන එකයි , මෛත්‍රී බුද්ධ සාසනේ ගැන උමතුවකින් හිටපු ප්‍රසිද්ධම හාමුදුරුවන්ගේ විකාර ප්‍රමෝට් කිරීමයි. එවැනි පෝස්ට් වැටෙද්දී මම ඒවට කතා කරලා තියෙනවා. silentsahan ඉද්දි මිනිහට මුකුත් කරන්න බැරි උනා. මම සියලු ත්‍රෙඩ් අයින් කරා. ඒවගේ තරහට මිනිහා කිව්වා මම මුස්ලිම් කියලා. මම සතේකට ගණන් ගත්තේ නැහැ අවුරුදු 18 ක් වත් නැති එකෙක් කියන කතා. පස්සේ පස්සේ මා ගැන අනේක බොරු බ්ලොග් වල , නෙට් එකේ දාලා තිබුණා. මගේ නෝනා දාලා ගිහින්ලු , මම මුස්ලිම්ලු , මම මානසික ලෙඩෙක්ලු :D , මට ඒඩ්ස්ලු , මම ගෑණු දූෂණය කරන කෙනෙක්ලු , මම මිනිමරුවෙක්ලු මට වයස 50ලු , ආයෙම කියනවා මට වයස 20 ලු වගේ පරස්පර කතා. අදට උනත් ගූගල් කරාම එන්නේ ඒ දේවල්. ඊ මේල් කවිකාරි කියලා හිටපු ගොන් අම්මන්ඩිත් ඒවා හොයලා පෝස්ට් එකක් දාලා තිබ්බා මා ගැන. තව තව නයි පනික්කියෝ ඇවිත් මා ගැන ගොඩක් දේවල් කියලා තිබුණා පහු ගිය කාලේ.

            මගේ ඇත්ත නම , ඉන්න රට , වයස වත් නොදන්නා අය මගේ මුළු ජාතකේම හොයාගෙන තිබුණ හැටි දැක්කම මට පුදුමයි:P ඔන්න ඔහොමයි ඕවගේ ඇත්ත නැත්ත මිත්‍රවරුනි.


                මම මුස්ලිම්ද නැද්ද කියන දේ ගැන මේ බ්ලොග් එකේම සහ වෙනත් තැන් වල මම බෞද්ධ දහම ගැන ලියපු දේවල් දැනගන්න පුළුවන්. අදට උනත් මගේ හුස්ම වැටෙන්නේ ත්‍රිපිටකයට පින් සිද්ද වෙන්න.


ඒ නැතත් මම මුස්ලම් නම් අවුල්ද ? හැම දෙමලම ප්‍රභාකරන් වගේද ? හැම මුස්ලිම් කෙනාම ඔසාමා වගේද ? ජාතවාදය නම් පැතිරෙන්න දීලම බැහැ. අන්තර්ජාලය තුළ ආගමික / ජාතීන් අතර වෛරය පැතිරීමට මම තදින්ම විරුද්ධයි. ජාතියම වළපල්ලට ගියේ 48 දී මුග්ධ මනුස්සයෙක් කරපු දෙයක් නිසා. තවමත් ඒ වැරැද්ද නිවැරදි වෙලා නැහැ 2/3 තිබිලත්. දැනුත් බලයේ ඉන්නේ මුග්ධ මිනිස්සු කියලා ඔප්පු කරන්න ඒ හොඳටම ඇති. සියලු දෙනාට ඕනේ හිඟන්නාගේ තුවාලේ වගේ ප්‍රශ්න ඇදි ඇදි යනවා බලන්න. සාමාන්‍ය මිනිස්සු විදිහට අපි තේරුම්ගන්න ඕනේ යථාර්තය මේකයි. මුස්ලිම්ද සිංහලද දෙමළද කියලා වැඩක් නැහැ, ශ්‍රී ලාංකිකත්වය ගැන විතරයි හිතන්න ඕනේ. සියලු දෙනාම මිනිස්සු.


               පොඩි කාලේ ඉඳලා මම තනියම හිතනවා මා වටා වෙන දේවල් ගැන. ඒ කිව්වේ දේශපාලනය , ආර්ථිකය , තාක්ෂණික කරුණු වගේ දේවල් ගැන. එවැනි දේවල් අතර අන්තර් සම්බන්ධතාවන් දකින්නත් පුරුදු උනා මම පොඩි කාලේ ඉඳන්ම. ඒ විදිහටයි මම විවිධ දේවල් ගැන සොයා බලන්න පුරුදු උනේ.


ස්තූතියි කතාව පළමු අදියර.

           කාලයත් සමග බ්ලොග් එක වටා බොහෝ දෙනෙක් එකතු උනා. මම සියලු දෙනා ගැන මම දරණ අදහස ලිව්වා.ඒක වෙනම පෝස්ට් එකක් විදිහට දාන්නම්. නැත්නම් පෝස්ට් එක දිග වැඩි වෙනවා. ඉහත නම් සඳහන් කරේ බ්ලොග් එකට ආව මුල්ම 10 දෙනා ගැන වගේ. ඊට පස්සේ 250 විතර පිරිසක් අඳුනගන්න ලැබුණා. අද වෙද්දී ෆලෝ කරන අය 175 ඉන්නවා. සියලු දෙනාටම බොහොම ස්තූතියි..



                  අද තමයි මගේ උපන් දිනේ. මට සුබ පතපු මනෝජ් , drakiyaa , නදිනිටත් බොහොම ස්තූතියි. ඉදිරියේදී ස්තූති කතාව දෙවෙනි අදියර තුළින් හැමෝටම වන් බයි වන් ස්තූති කරනවා මම. හැබැයි පුතෝ ඒක දැලි පිහියෙන් කිරි කනවා වගේ වැඩක් නිසා හරිම භයානකයි. එක්කෙනෙක් හරි මග ඇරුණොත් වසලා හමාරයි. ඉතින් බොහොම කල්පනාවෙන් කරන්න ඕනේ දෙයක් ඒක.


                  මම මේ වගේ ස්තූති කරලා පෝස්ට් එකක් දාන්න හිටියේ පෝස්ට් 50 ක් දාපු වෙලාවේ. මට ඒක කරන්නත් බැරි උනා. කොහොම කොහොම හරි අන්තිමට පෝස්ට් 58 විතර දැන් දාලා තියෙනවා. ෆලෝ කරන අය 175 ඉන්නවා. හිට් 49,000 ගණන් යන්නේ. මගේ උපන් දිනෙත් අල්ලලා අද මේ පෝස්ට් එක දැම්මා.








ඉස්සරම නම් මම හිට්ස් බලන් ලිව්වෙම නැහැ. ඒත් පස්සේ තේරුණා හිට්ස් සහ කමෙන්ට්ස් වලින් තමයි ජීවය දෙන්නේ බ්ලොග් එහෙකට කියලා.. මට කමෙන්ට් එකක් දාපු , බලන්න එක පාරක් හරි ආව සියලු දෙනාටම ස්තූතියි...





                   ඇත්තටම සියලු දෙනාම මතක් කරලා ස්තූති කරන්න ඕනේ, ඒ උනත් ඒක කරන්න ගිහින් එක නමක් හරි මග ඇරුණොත් හොඳ හිත් නැති වෙනවා. වෙන මොනවත් ඕනේ නැහැ මගේ ප්‍රියම්භිකාවගේ උපන් දිනේ තියෙන්නෙත් සැප්තැම්බර් 01 . (එයාගෙයි මගෙයි උපන් වෙලාවල් අතර වෙනස තියෙන්නේ හරියටම පැය 21යි.) හැමදාම මට එයාගේ උපන් දිනේත් අමතක වෙනවා , මගේ උපන් දිනෙත් අමතක වෙනවා. එතකොට තේරෙනවනේ මේවගේ බරපතලකම් ..!

මේ ඉන්නේ මගේ අම්මා . උපන් දිනේ දා ඉතින් අම්මව මතක් කරන්න එපැයි. මේ පින්තූරේ ගද්දි අපේ අම්මටත් දැන් මගේ වයසමයි.



02 ප්‍රහාරක ජෙට් නියමුවෙකුගේ සහ ප්‍රහාරක හෙළිකොප්ටර් නියමුවෙකුගේ වෙනස් කම් 02 fighter-pilot-requirements"

ප්‍රහාරක ජෙට් නියමුවන් පුහුණු කිරීම . Fighter Pilot Requirements.".


රහතන් වහන්සේ නමක් ඒහි භික්ෂු භාවයට පත් කරන්නේ ඇයි ? කල නොහැකි අවස්ථාවන් .".


ළන් වීමක මිහිර .".